Pod pojęciem opieki w potocznym tego słowa znaczeniu rozumie się dbałość o osobę potrzebującą pomocy, kierowanie jej postępowaniem, troskę o to, ażeby nie stała się jej żadna krzywda. Osobą, która przede wszystkim potrzebuje opieki, jest dziecko. W normalnym układzie stosunków, opiekę małoletniemu dziecku zapewniają rodzice. Instrumentem prawnym, który do tego uprawnia Ustawy określające zasady udzielania świadczeń w ramach szeroko rozumianego systemu zabezpieczenia społecznego przewidują różnego rodzaju warunki, których spełnienie stanowi podstawę do udzielenia określonego typu wsparcia. Jednakże pomimo spełnienia ustawowych przesłanek przyznania danego świadczenia, przepisy przewidują sytuację, w której zachowanie odbiorcy świadczenia nie jest tolerowane i może wywołać negatywną dla niego w skutkach reakcję organu przyznającego takie świadczenia. Sytuacją taką jest marnotrawienie przyznanego świadczenia. Konsekwencje marnotrawienia świadczeń określone zostały w:POLECAMY ustawie z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej ( Dz. U. z 2017 r., poz. 1769), która w przepisie art. 11 ust. 1 stanowi, że w przypadku stwierdzenia przez pracownika socjalnego marnotrawienia przyznanych świadczeń, ich celowego niszczenia lub korzystania w sposób niezgodny z przeznaczeniem bądź marnotrawienia własnych zasobów finansowych, może nastąpić ograniczenie świadczeń, odmowa ich przyznania albo przyznanie pomocy w formie świadczenia niepieniężnego; ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych ( Dz. U. z 2017 r., poz. 1952), która w przepisie art. 17a stanowi, że w przypadku gdy ośrodek pomocy społecznej przekazał organowi właściwemu informację, że osoba uprawniona lub jej przedstawiciel marnotrawią wypłacane jej świadczenia rodzinne lub wydatkują je niezgodnie z przeznaczeniem, organ właściwy przekazuje należne osobie świadczenia rodzinne w całości lub w części w formie rzeczowej lub w formie opłacania usług; ustawie z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów ( Dz. U. z 2017 r., poz. 489 z późn. zm.), która w przepisie art. 10 ust. 4 stanowi, że w przypadku gdy ośrodek pomocy społecznej przekazał organowi właściwemu wierzyciela informacje, że osoba uprawniona bądź jej przedstawiciel ustawowy marnotrawią wypłacane świadczenia z funduszu alimentacyjnego, organ właściwy wierzyciela może przekazywać należne osobie świadczenia w całości lub w części w formie rzeczowej; ustawie z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci ( Dz. U. z 2017 r., poz. 1851), która w przepisie art. 9 stanowi, że w przypadku gdy osoba marnotrawi wypłacane jej świadczenie wychowawcze lub wydatkuje je niezgodnie z celem, organ właściwy przekazuje należne osobie świadczenie wychowawcze w całości lub w części w formie rzeczowej lub w formie opłacania usług. Jak wynika z powyższego, negatywną konsekwencją marnotrawienia świadczeń jest przekazywanie go przez organ realizujący świadczenie w całości lub w części w formie rzeczowej lub w formie opłacania usług. Ostrzejsze konsekwencje przewiduje jedynie ustawa o pomocy społecznej, przewidując dodatkowo możliwość ograniczenia udzielanych świadczeń lub nawet odmowę ich udzielenia. Marnotrawienie – analiza zjawiska Przystępując do analizy przepisów dotyczących realizacji świadczeń przewidzianych przepisami wyżej wymienionych ustaw, w formie innej niż wypłata gotówki „do rąk” osoby uprawnionej, z punktu widzenia przeprowadzenia postępowania dowodowego mającego na celu wykazanie zaistnienia ustawowych przesłanek marnotrawienia świadczenia, należy wpierw ustalić, co oznacza samo pojęcie marnotrawienia. Według Słownika języka polskiego, „marnotrawić” oznacza: „wykorzystywać w sposób nieprzynoszący korzyści”1. Odnosząc definicję słownikową do wyżej wymienionych regulacji prawnych – generalnie można przyjąć, że marnotrawieniem przyznawanych na ich podstawie świadczeń uznać należy takie ich wykorzystywanie, które nie mieści się w ich celach. Dla ustawy o pomocy społecznej celem takim jest przezwyciężenie trudnej sytuacji życiowej (art. 2 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej). Dla świadczeń rodzinnych celem takim jest częściowe pokrycie wydatków na utrzymanie dziecka, czy też częściowe pokrycie wydatków wynikających z konieczności zapewnienia opieki i pomocy innej osoby w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji (odpowiednio art. 4 ust. 1 i art. 16 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych). Celem udzielenia pomocy osobom uprawionym do alimentów jest dostarczanie środków utrzymania osobom, które nie są w stanie samodzielnie zaspokoić swoich potrzeb (preambuła ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów). Celem natomiast pomocy finansowej w wychowywaniu dzieci jest częściowe pokrycie wydatków związanych z wychowywaniem dziecka, w tym z opieką nad nim i zaspokojeniem jego potrzeb życiowych (art. 4 ust. 1 ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci). Dokument prywatny nie może zastępować dowodu z zeznań świadka. Nie jest on tożsamy z tym dowodem i to chociażby z tego powodu, że w toku przesłuchania świadka może dojść do ujawnienia mających znaczenie w sprawie okoliczności, wykraczających swoim zakresem poza pisemne oświadczenie. Jak udowodnić marnotrawienie środków Z punktu widzenia przepisów wyżej wymienionych ustaw oraz przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego ( Dz. U. z 2017 r., poz. 1257) udowodnienie sytuacji pozwalającej na przyjęcie, że w danym przypadku mamy do czynienia z marnotrawieniem przyznanego świadczenia wymagać będzie ze strony organu realizującego świadczenie, przedsięwzięcia takich działań czy też czynności, które odpowiadać będą sformułowanej w Kodeksie postępowania administracyjnego zasadzie prawdy obiektywnej (art. 7 Nie budzi bowiem wątpliwości to, że w przypadku zaistnienia marnotrawienia przyznanego świadczenia organ będzie uprawniony do zmiany formy jego realizacji. Jednakże fakt taki musi być w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości ustalony. Nie będzie wystarczające samo powzięcie wiadomości o okolicznościach uzasadniających przypuszczenie, że doszło do marnotrawienia, lecz konieczne będzie stwierdzenie, a zatem ustalenie faktów, o tym mogących świadczyć oraz wskazanie na czym polega ujemny wpływ tych zdarzeń czy zachowań na aktualną sytuację uprawnionego. Tytułem przykładu można wskazać, że niedopuszczalnym jest czynienie w decyzji administracyjnej ustaleń, iż strona była „pijana przez trzy dni i leżała w rowie”, ze wskazaniem jako dowodu, na podstawie którego takie ustalenie zostało poczynione – informacji udzielonych przez bliżej nieokreśloną osobę w nie wiadomo jakiej formie2. Co więcej, w orzecznictwie przeważa stanowisko, zgodnie z którym marnotrawienie lub wydatkowanie niezgodnie z ustawowym celem świadczenia powinno mieć cechę powtarzalności, a nie być zdarzeniem jednorazowym3. Nie jest oczywiście wykluczone zastosowanie przepisów o marnotrawieniu także w odniesieniu do jednorazowych zdarzeń, nie mniej jednak wymagać to będzie zgromadzenia w trakcie prowadzonego postępowania przekonującego materiału dowodowego oraz adekwatnego do niego uzasadnienia decyzji4. Zgodnie z przepisem art. 75 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, jako dowód należy dopuścić wszystko to, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. W szczególności dowodem mogą być dokumenty, zeznania świadków, opinie biegłych oraz oględziny. Wskazane wyżej przykładowo środki dowodowe (przepis nie zawiera bowiem zamkniętego katalogu tych środków), mają przede wszystkim prowadzić do wykazania istnienia danej okoliczności, a nie jej uprawdopodobnienia. Z przywołanego wyżej przepisu nie wynika bowiem, aby środkiem dowodowym były poszlaki. Oznacza to, że niedopuszczalne jest opieranie na nich ustaleń faktycznych. Organ prowadzi zatem postępowanie wyjaśniające, które ma ocenić, czy dana okoliczność została udowodniona. W innym wypadku dojść może do naruszenia reguł obowiązujących podczas stosowania zasady swobodnej oceny dowodów, a w konsekwencji do wydania wadliwej decyzji, która w toku postępowania odwoławczego zostanie wyeliminowana z obrotu prawnego, a sprawa będzie wymagała ponownego rozpatrzenia przez organ. Dokument prywatny i zeznania świadka Przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego nie hierarchizują w żadnym stopniu jakichkolwiek dowodów. Każdy dowód, jaki może przybliżyć organ prowadzący postępowanie ku prawdzie materialnej, powinien być przeprowadzony5. W sprawach o marnotrawienie świadczeń często pierwszą informacją dla organu, że istnieje mniej lub bardziej uprawdopodobnione podejrzenie, iż może do tego dochodzić, jest dokument prywatny (list, donos, zdjęcie). Należy jednak wskazać w tym miejscu, że dokument prywatny stanowi w postępowaniu administracyjnym jedynie dowód tego, że osoba, która go podpisała złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie. Dokumenty prywatne stanowią jedynie dowód tego, że zawarte w nich oświadczenia pochodzą od wystawcy takiego dokumentu. Natomiast nie przesądzają o zgodności zawartych w nich twierdzeń ze stanem faktycznym. Wiarygodność zawartych w dokumentach prywatnych oświadczeń powinna być oceniania tak samo, jak innych dowodów w sprawie, zgodnie z zasadą swobodnej oceny dowodów wyrażoną w przepisie art. 80 Kodeksu postępowania administracyjnego6. W przypadku zaistnienia marnotrawienia przyznanego świadczenia organ będzie uprawniony do zmiany formy jego realizacji. Jednakże fakt taki musi być w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości ustalony. Nie będzie wystarczające samo powzięcie wiadomości o okolicznościach uzasadniających przypuszczenie, że doszło do marnotrawienia, lecz konieczne będzie stwierdzenie, a zatem ustalenie faktów o tym mogących świadczyć oraz wskazanie na czym polega ujemny wpływ tych zdarzeń czy zachowań na aktualną sytuację uprawnionego. Dokument prywatny nie może zastępować dowodu z zeznań świadka. Nie jest on tożsamy z tym dowodem i to chociażby z tego powodu, że w toku przesłuchania świadka może dojść do ujawnienia mających znaczenie w sprawie okoliczności, wykraczających swoim zakresem poza pisemne oświadczenie. Innymi słowy mówiąc, jeżeli mamy do czynienia z dokumentem prywatnym, w którym zarzuca się komuś marnotrawienie świadczeń, autora takiego dokumentu (o ile jest to możliwe) należy wysłuchać w postępowaniu w charakterze świadka i sporządzić na okoliczność takiego słuchania protokół. Jeżeli bowiem w sprawie organ może skorzystać z dowodów bezpośredn... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? 10 wydań czasopisma "Doradca w Pomocy Społecznej" Dostęp do wszystkich archiwalnych artykułów w wersji online pełen dostęp do archiwalnych numerów czasopisma w wersji elektronicznej ...i wiele więcej! Sprawdź Możesz napisać podanie o pomoc finansową do MOPS samodzielnie, korzystając z naszego wzoru. Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej (MOPS) to instytucja publiczna, która świadczy usługi socjalne, oraz – przede wszystkim oferuje wsparcie finansowe tym, którzy znaleźli się w złej sytuacji ekonomicznej. Aby skorzystać z takiej pomocy Przeżyłam szok, gdy pracownice opieki społecznej przyszły sprawdzać, czy w moim domu jest tak źle, jak napisano w anonimie - powiedziała nam Kamilla Rybak z historia zaczęła się, gdy latem w domu państwa Rybaków w Żoruchowie pojawiły się dwie kobiety. - Weszły i od razu powiedziały, że reprezentują opiekę społeczną. Byłam zaskoczona, bo do tej pory nie korzystałam ze wsparcia Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Główczycach - opowiada pani Kamilla, pogodna 27-latka. Na dodatek po chwili usłyszała pytanie, czy jej dzieciom nie zagraża niebezpieczeństwo? - To był szok, bo przed chwilą przewinęłam 15-miesięczne bliźniaki i nakarmiłam 4-letnią Vanessę. W ogóle nie rozumiałam tego pytania - relacjonuje młoda mama. Na tym się jednak nie skończyło, bo pracownice GOPS natychmiast zajrzały też do lodówki, aby sprawdzić, jakim jedzeniem dysponuje gospodyni. - No, nie jest źle - usłyszała po chwili. Dopiero wówczas pani Kamilla dowiedziała się, że ta wizyta wiązała się z anonimem, który dotarł do GOPS. Jego autorka lub autor sugerował, że Kamilla Rybak jest chora psychicznie i nie powinna w ogóle przebywać z dziećmi, które są rzekomo niedożywione, maltretowane i odparzone. Dopiero gdy pracownice GOPS same wszystko sprawdziły, stwierdziły, że ktoś napisał złośliwy i całkowicie nieprawdziwy anonim. Niestety, jednocześnie dodały, że stary, rozpadający się poniemiecki dom, który znajduje się na działce w Żoruchowie, nie nadaje się na mieszkanie dla małych dzieci. - Pomyślałam, że mają rację, bo dom ze starości rzeczywiście się rozpada. Aby czasem ktoś nie pomyślał, że z tego względu należy nam odebrać dzieci, całą rodziną przeprowadziliśmy się do małego domu mojego ojca, gdzie w pięć osób zajęliśmy mniejszy (nieco ponad 10 metrów kw.) z dwóch pokoi. Myślałam, że na tym się skończy - opowiada pani Kamilla. Myliła się. Teraz bowiem w domu jej ojca pojawiły się panie z GOPS. Usłyszała: - Macie za mało miejsca. Musicie coś z tym zrobić. Wyremontujcie swój dom albo idźcie na stancję - stwierdziła. A potem doradziła, aby pani Kamilla napisała o pomoc do GOPS i do pani wójt Teresy Florkowskiej. Młoda matka posłuchała tej rady. - Zrobiłam to, bo nas nie stać na remont domu. Mamy zbyt małe dochody, abyśmy mogli wynająć stancję, bo teraz utrzymujemy się jedynie z tego, co zarobi mąż, który pracuje dorywczo - tłumaczy pani Kamilla. Napisała więc dwa podania - do GOPS i pani wójt. Prosiła o jakąkolwiek pomoc. Nawet o wapno i cegły, bo mąż pani Kamilli podczas zbioru jabłek w Niemczech zarobił tyle pieniędzy, że mogą kupić nowy dach na dom ojca. - Gdybyśmy jeszcze dostali trochę materiałów budowlanych, to Dawid mógłby na poddaszu zrobić dodatkowe pomieszczenia dla nas - mówi pani Kamilla. Już za cztery tysiące złotych, zarobionych podczas prac sezonowych, zamówili blachodachówkę. Na razie skończyło się na tym, że pani Piliszczuk poinformowała Rybaków, że GOPS w sprawie rozbudowy domu nie jest w stanie im pomóc. - Zaproponowała tylko wsparcie żywnościowe z Banku Żywności - dodaje pani Kamilla, które jest bardzo zdziwiona zachowaniem pracowników opieki społecznej, bo zajmują się anonimami, utrudniają jej życie, a w żaden sposób jej rodzinie nie pomagają. Pani Kamilla próbowała też bezpośrednio szukać wsparcia u pani wójt. Podczas spotkania z nią nawet się popłakała, opowiadając jej swoją sytuację i odczucia wynikające z kontaktu z opieką społeczną. - Usłyszałam tylko, że mam iść do pracy i zakasać rękawy. Na koniec dowiedziałam się, że nic mi się nie należy, bo mam prywatny dom - opowiada pani Kamilla. W efekcie na swoje podanie dostała negatywną odpowiedź. - Czy jednak pani Kamilla może liczyć na jakąś pomoc gminy? - zapytaliśmy panią wójt. - Na razie mogłam zaoferować tylko umorzenie podatku od domu Rybaków, a GOPS przyznał im asystenta rodziny. Wolnych mieszkań nie mam. Nie mogę też jej dać pieniędzy na przebudowę poddasza w domu ojca - tłumaczy wójt Teresa Florkowska. W grę wchodzi pozyskanie sponsora. Pani wójt będzie o niego zabiegała, ale nic nie może obiecać, bo czasy nie są łatwe i zasobnych firm w gminie nie ma. W donosach do ZUS są poruszane różne sprawy – najczęściej odnoszą się one do kwestii lekarskich i świadczeń rentowych. Są pisane zarówno odręcznie, jak i na komputerze. Autorzy wysyłają je głównie pocztą tradycyjną, ale wykorzystywana jest do tego celu również i poczta elektroniczna.
autor: Przemysław Kłosowicz, dodano: 23/10/2018, kategorie: Opieka, Pielęgnacja Nie bój się prosić o pomoc, gdy jako opiekun rodzinny czujesz, że codzienna troska o bliską Ci osobę w podeszłym wieku, której stan zdrowia ulega w bardzo szybkim tempie pogorszeniu, przekracza Twoje siły. W takiej sytuacji pomogą nie tylko inni członkowie rodziny, lecz także urzędy i instytucje państwowe. Podpowiadamy, na jaką pomoc możesz liczyć i gdzie jej szukać. Orzeczenie o stopniu niepełnosprawności Warunkiem tego, aby otrzymać jakąkolwiek pomoc, jest okazanie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności. Jak je uzyskać? Do powiatowego zespołu ds. orzekania o niepełnosprawności, który jest właściwy dla seniora ze względu na miejsce zamieszkania, należy złożyć wypełniony wniosek wraz z zaświadczeniem lekarskim o stanie zdrowia seniora (można dołączyć dokumentację lekarską). Należy pamiętać, że takie zaświadczenie nie może być wydane wcześniej niż 30 dni przez złożeniem wniosku. Kolejnym etapem jest udanie się na posiedzenie składu orzekającego, jeśli jednak senior z powodu swojej choroby nie może tego zrobić, należy zaznaczyć to wcześniej we wniosku. Czasem do orzeczenia stopnia niepełnosprawności wystarczy sama dokumentacja medyczna. Orzeczenie może być wydane na konkretny okres lub bezterminowo. Kiedy senior ma już wydane orzeczenie o stopniu niepełnosprawności może skorzystać z pomocy ze strony państwa. Poniżej przybliżamy, o jaki rodzaj, w jaki sposób i w jakim miejscu można się o nią ubiegać. Zasiłek pielęgnacyjny i specjalny zasiłek opiekuńczy Zasiłek pielęgnacyjny jest jednym ze świadczeń opiekuńczych (świadczenia rodzinne). Przysługuje on między innymi: osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16. roku życia, jeżeli legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności oraz osobie, która ukończyła 75 lat. Taki zasiłek przyznaje się, aby częściowo pokryć wydatki związane z opieką i pielęgnacją seniora. Ważne jest, żeby pamiętać, że jeśli senior przebywa w ośrodku, który zapewnia całodobowe utrzymanie lub otrzymuje już dodatek pielęgnacyjny (świadczenie wypłacane przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych), nie może otrzymać zasiłku pielęgnacyjnego. Specjalny zasiłek opiekuńczy również jest jednym ze świadczeń opiekuńczych. Przysługuje on opiekunowi osoby starszej, jeśli jest osobą, na której ciąży obowiązek alimentacyjny (dzieci, wnuki) bądź jest współmałżonkiem seniora. Nie może się o niego ubiegać inna osoba (na przykład opiekująca się seniorem sąsiadka). Osoba ubiegająca się o taką pomoc nie może podejmować żadnego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, taki zasiłek ma być formą „wypłaty” za opiekę. Senior musi natomiast posiadać orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności lub takie orzeczenie o niepełnosprawności gdzie wskazane będzie, że wymaga on stałej opieki osoby trzeciej. Niestety, w przypadku tego zasiłku, jeśli opiekun seniora otrzymuje emeryturę lub rentę, nie może się o niego ubiegać. Wnioski o zasiłek pielęgnacyjny oraz specjalny zasiłek opiekuńczy składa się we właściwym ze względu na miejsce zamieszkania seniora Ośrodku Pomocy Społecznej. Gdy potrzebny jest sprzęt rehabilitacyjny Jeśli seniorowi do poprawy jakości życia w chorobie niezbędny jest sprzęt rehabilitacyjny (wszystkie sprzęty ortopedyczne, wyroby medyczne oraz inne), może on ubiegać się o dofinansowanie zakupu z Narodowego Funduszu Zdrowia. Jak je uzyskać? Lekarz powinien wystawić zlecenie na zaopatrzenie w wyroby medyczne, które następnie musi zostać potwierdzone w wojewódzkim oddziale NFZ (tym, który jest właściwy dla seniora ze względu na miejsce zamieszkania). Później już tylko trzeba się udać do dowolnej placówki mającej podpisaną umowę z NFZ i odebrać wyrób medyczny. Trzeba jednak pamiętać, że wysokość dofinansowania na dany wyrób medyczny jest określona przez Ministra Zdrowia, jeśli więc będzie kosztował więcej to różnicę musi pokryć kupujący. W takim wypadku osoby niepełnosprawne mogą ubiegać się o dofinansowanie ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON). Na takie dofinansowanie mogą liczyć osoby, których średni miesięczny dochód, który jest obliczany z trzech ostatnich miesięcy przed złożeniem wniosku, nie przekracza: w przypadku osoby mieszkającej z rodziną – 50 % przeciętnego wynagrodzenia na członka rodziny lub w przypadku osoby samotnej – 65 % przeciętnego wynagrodzenia. Wysokość przeciętnego wynagrodzenia jest zmienna. Wniosek o takie dofinansowanie należy złożyć w Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie. Pielęgniarska opieka domowa Osoba starsza, która przebywa w domu ale ze względu na stan zdrowia wymaga opieki lekarskiej, ma prawo do skorzystania z długoterminowej pielęgniarskiej opieki domowej. Świadczenie jest udzielane na podstawie skierowania od lekarza, każda wizyta pielęgniarki jest potwierdzana podpisem na karcie wizyt przez seniora lub kogoś z jego rodziny. Ważną informacją jest to, że środki higieniczne oraz leki musi zapewnić rodzina. Wizyty pielęgniarki są nieodpłatne. Senior może zostać skierowany przez lekarza na turnus rehabilitacyjny. Można ubiegać się o jego dofinansowanie ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Wniosek o takie dofinansowanie należy złożyć w Ośrodku Pomocy Społecznej. Kryteria oraz warunki dofinansowania turnusów rehabilitacyjnych są ustalane przez Ośrodki Pomocy Społecznej w zależności od wysokości otrzymanych na ten cel środków. Pobyt w Domu Pomocy Społecznej Jeśli jednak zdarzy się, że najbliżsi seniora nie są w stanie dłużej opiekować się swoim bliskim, to istnieje możliwość skorzystania z pomocy Domu Pomocy Społecznej (w skrócie DPS). Aby senior mógł w takim miejscu zamieszkać, trzeba złożyć wniosek w Ośrodku Pomocy Społecznej. Warunkiem przyjęcia jest fakt, że senior nie jest w stanie sam o siebie zadbać, a w miejscu jego zamieszkania nie ma możliwości zapewnienia mu usług opiekuńczych. Ośrodek zapewnia całodobową opiekę nad osobą niepełnosprawną. Zależnie od wysokości emerytury/renty pensjonariusza, DPS może pobierać częściową odpłatność za pobyt. Jeśli opiekun seniora z niepełnosprawnością posiada samochód, może ubiegać się o kartę parkingową, która uprawnia do bezpłatnego parkowania na miejscach do tego wyznaczonych. Wniosek o taką kartę wypełnia się w Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie. Aby taki wniosek złożyć trzeba ze sobą zabrać: kserokopię orzeczenia o stopniu niepełnosprawności (oraz oryginał do wglądu), dowód osobisty oraz zdjęcie, wniosek wypełnia się na miejscu. Za wydanie karty należy jednorazowo zapłacić. Polecane wpisy Odwiedziny u podopiecznego – jak ułatwić seniorowi z demencją spotkanie z bliskimi? Mózg osoby cierpiącej na demencję jest niewydolny i wolniej przyswaja informacje, a czasami rejestruje tylko fragmenty. Chorzy postrzegają otoczenie inaczej niż osoby zdrowe, dlatego spotkanie kilku osób, nawet jeśli są to bliscy, może dla wszystkich okazać się trudne. Jak ułatwić rodzinne spotkanie i sprawić, by ten czas przebiegł w przyjemnej atmosferze? Więcej » Grzybica – jak rozpoznać jej symptomy? Jak opiekować się podopiecznym jednocześnie chroniąc siebie? Początki grzybicy łatwo przeoczyć, gdyż choroba zaczyna się bardzo niewinnie. Osoba, która na nią zapada doświadcza swędzenia tych rejonów ciała, które akurat zostały zaatakowane, są to najczęściej stopy, dłonie lub okolicy twarzy czy paznokcie. Często opiekun myśli więc, że to kwestia suchego naskórka i stara się pomóc seniorowi za pomocą kremów nawilżających. Nierzadko zdarza się jednak, że owe spędzenie jest początkiem grzybicy. W niniejszym artykule postaramy się przedstawić przyczyny grzybicy oraz wskazać sposoby ochrony przed zakażeniem grzybiczym. Więcej »
donos na opiekuna - Pomocy. autor: 111 » 09 mar 2015, 11:32. Wnuczek złożył mi doniesienie na piśmie, że jego wujek nie który bierze ZDO na matkę nie opiekuje się nią właściwie. Napisał, że wczoraj wezwali policję na interwencję, bo był pijany. I co ja teraz powinnam zrobić. Wiem, że na pewno powinnam wezwać opiekuna do

Polacy bardzo często donoszą na swoich sąsiadów. Część skarg jest merytoryczna i użyteczna z punktu widzenia urzędów, do których takie pisma trafiają, część zaś jest przejawem zawiści i zazdrości, wynika z chęci zrobienia komuś na złość i uprzykrzenia mu życia. Gdzie kierowane są donosy na sąsiadów? Oto instytucje, o których Polacy najczęściej donoszą na swoich sąsiadów. 1. Urząd skarbowy. Najwięcej skarg urzędnicy otrzymują w okresie składania corocznych zeznań podatkowych, a więc od stycznia do końca kwietnia. Autorzy donosów informują fiskus o różnych sprawach – że sąsiad nie ma zarejestrowanej działalności gospodarczej, że często jeździ na zagraniczne wczasy, choć nie zarabia wiele, że ukrywa niektóre źródła dochodów itp. 2. Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Autorzy donosów wytykają swoim sąsiadom takie rzeczy jak m. in. korzystanie z „lewych” zwolnień lekarskich czy niesłuszne – ich zdaniem – pobieranie świadczeń rentowych. 3. Policja. Policja bardzo często otrzymuje zawiadomienia o naruszeniu porządku. Nawet, jeśli są to tak naprawdę błahe sprawy – np. niektórym przeszkadzają odgłosy codziennego życia dochodzące zza ściany, to i tak policjanci muszą sprawdzić wezwanie. Co innego natomiast, gdy zachodzi podejrzenie o popełnienie przestępstwa. 4. Prokuratura. Prokuratura otrzymuje pisma, których autorzy wyrażają obawy, iż doszło do popełnienia przestępstwa – może ono polegać np. o znęcaniu się nad kimś. 5. Opieka społeczna. Z donosów adresowanych do opieki społecznej urzędnicy przeważnie dowiadują się o tym, że w danej rodzinie źle się dzieje, co przejawia się częstymi kłótniami, krzykami czy krzywdzeniem dzieci. O czym pamiętać, pisząc donos? Bez względu na to, do której z wymienionych instytucji donos jest kierowany, powinien on spełniać pewne wymogi, aby można było uznać go za skuteczny – czyli taki, który zaowocował przeprowadzeniem kontroli czy interwencją: – wskazane jest, by donos był podpisany – urzędnicy często podkreślają, że anonimy są zwykle bezużyteczne, choć oczywiście zdarzają się wyjątki, – w skardze należy przedstawiać wyłącznie fakty, najlepiej poparte dowodami, – donos musi trafić do odpowiedniej instytucji, a więc bardzo ważne jest właściwie rozpoznanie sprawy, – pismo powinno być przejrzyste i napisane zrozumiałym językiem, – trzeba też pamiętać o tym, że jeśli zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa zostało złożone w celu zaszkodzenia niewinnej osobie, grożą za to kary – nie tylko grzywny, ale nawet i pozbawienia wolności.

Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 9 lutego 2011 roku wskazał, że. Umieszczenie w domu pomocy społecznej, służące zapewnieniu koniecznej opieki medycznej oraz zadowalających warunków życiowych, bez zgody osoby zainteresowanej, jest środkiem podejmowanym w interesie tej osoby. Względy te nakazują w tych sprawach zachowanie
fot. Fotolia Jak dostać pomoc z opieki społecznej O przyznaniu i formie pomocy decydują ośrodki pomocy społecznej znajdujące się w każdej gminie. Jeżeli wywiad środowiskowy potwierdzi twoją trudną sytuację, masz szansę na otrzymanie zasiłku (w praktyce zależy to od środków, jakimi dysponuje ośrodek pomocy). Co należy zrobić? Należy złożyć wniosek w ośrodku pomocy społecznej właściwym ze względu na twoje miejsce zamieszkania. I dołączyć dokumenty, które potwierdzą twoje trudne warunki materialne (np. zaświadczenie z urzędu pracy o niepobieraniu zasiłku). Czy należy ci się zasiłek - kryteria dochodowe Masz szansę otrzymać pomoc z opieki społecznej pod warunkiem, że miesięczny dochód w twojej rodzinie nie przekracza 528 zł netto na osobę oraz 701 zł, gdy jesteś osobą samotną. Progi te obowiązują od października 2018 i są aktualizowane co 3 lata. Jest kilka rodzajów zasiłków - stały, okresowy i celowy. Renta socjalna - komu się należy Jest przyznawana osobie pełnoletniej całkowicie niezdolnej do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu. Musi być przy tym spełniony warunek, że owo naruszenie zdolności organizmu powstało: przed ukończeniem 18. roku życia, w trakcie nauki w szkole lub szkole wyższej – przed ukończeniem 25. roku życia, w trakcie studiów doktoranckich. Jak się o nią ubiegać? By dostać rentę socjalną, należy złożyć wniosek w oddziale ZUS właściwym ze względu na miejsce zamieszkania. Należy do wniosku dołączyć: Orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, o niezdolności do pracy lub o inwalidztwie wydane przez lekarza orzecznika ZUS. Zaświadczenie ze szkoły, szkoły wyższej lub jednostki prowadzącej studia doktoranckie. Złożenie wniosku nie jest związane z żadnymi opłatami. Wysokość renty socjalnej Od 1 września 2018 roku wysokość renty socjalnej została podniesiona do 100 proc. kwoty najniższej renty z tytułu całkowitej niezdolności i wynosi 1029,80 zł. Zasiłek na dziecko niepełnosprawne Świadczenia rodzinne Jeśli wychowujesz dzieci, a w twojej rodzinie dochód na osobę nie przekracza 674 zł (764 zł, gdy dziecko jest niepełnosprawne), masz prawo do zasiłku rodzinnego i związanych z nim dodatków. Gdzie składasz wniosek? W gminnym ośrodku pomocy społecznej. Co dołączasz do wniosku? wniosek o ustalenie prawa do zasiłku i dodatków (otrzymasz go w gminie lub znajdziesz w internecie na stronie kopię dowodu tożsamości, kopię skróconego odpisu aktu urodzenia dziecka, zaświadczenie o uczęszczaniu dziecka w wieku powyżej 18 lat do szkoły lub szkoły wyższej, ewentualnie orzeczenie o niepełnosprawności lub umiarkowanym (znacznym) jej stopniu, zaświadczenie z urzędu skarbowego o wysokości dochodu za rok poprzedni, oświadczenie o dochodach nieopodatkowanych, np. stypendiach, ewentualnie zaświadczenie z gminy o wielkości gospodarstwa. Renta chorobowa - kto może ją dostać i ile wynosi? Dodatek mieszkaniowy Możesz się o niego ubiegać, jeżeli jesteś w trudnej sytuacji finansowej. Dodatek jest przyznawany na 6 miesięcy i wypłacany zarządcy budynku lub spółdzielni mieszkaniowej (nigdy do ręki). To świadczenie możesz uzyskać, jeżeli średni miesięczny dochód na osobę w twojej rodzinie w okresie 3 miesięcy poprzedzających złożenie wniosku o dodatek nie przekracza: 175 proc. najniższej emerytury, gdy jesteś osobą samotną; 125 proc. najniższej emerytury, w gospodarstwie wieloosobowym. Ponadto musisz mieć tytuł do lokalu (np. umowę najmu), a twoje mieszkanie nie może przekraczać określonej powierzchni (np. dla 1 osoby – 45 mkw., a dla 3-osobowej rodziny – 58,5 mkw.). Gdzie składasz wniosek o dodatek mieszkaniowy? W wydziale zasobów lokalowych urzędu gminy lub w ośrodku pomocy społecznej. Musi być on potwierdzony przez zarządcę budynku (np. administrację domu). Co dołączasz do wniosku? dokumenty potwierdzające wielkość powierzchni użytkowej i stan wyposażenia technicznego budynku w przypadku, gdy jesteś właścicielką domu jednorodzinnego; deklarację o wysokości dochodów z ostatnich 3 miesięcy przed złożeniem wniosku. Za dochód uważa się wszystkie przychody po odliczeniu składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe. Do dochodu nie wlicza się dodatków dla sierot zupełnych, jednorazowych zapomóg z tytułu urodzenia się dziecka, dodatku z tytułu urodzenia dziecka, pomocy w zakresie dożywiania, zasiłków pielęgnacyjnych, zasiłków okresowych z pomocy społecznej, jednorazowych świadczeń pieniężnych i świadczeń w naturze z pomocy społecznej oraz dodatku mieszkaniowego; kartę czynszową (z wyszczególnionymi składnikami czynszu) – otrzymasz ją w administracji; ewentualne orzeczenie o niepełnosprawności; ostatnią fakturę za energię elektryczną (nie kwit do zapłaty!), jeżeli nie masz bieżącej ciepłej wody, centralnego ogrzewania; zaświadczenie o dochodach brutto, poświadczone przez zakład pracy, urząd pracy, ZUS (druk dostaniesz w urzędzie gminy). Wniosek o dodatek mieszkaniowy jest wolny od opłat. Zasiłek pogrzebowy Przysługuje w razie śmierci osoby ubezpieczonej, emeryta lub rencisty. Przyznawany jest także w razie śmierci członka rodziny osoby ubezpieczonej. Nie musisz być spokrewniona ze zmarłym, aby otrzymać zasiłek pogrzebowy. Masz do niego prawo, jeżeli pokryjesz koszty pogrzebu. Gdzie składasz wniosek? W oddziale Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (tam dostaniesz specjalny druk ZUS Z–12). Co dołączasz do wniosku? dokumenty potwierdzające pokrewieństwo lub powinowactwo (np. skrócone odpisy aktów stanu cywilnego, dowody tożsamości), skrócony odpis aktu zgonu, oryginały faktur za wydatki na pogrzeb (z dokładnym wyszczególnieniem, co ile kosztowało). Prawo do zasiłku wygasa po 12 miesiącach od śmierci danej osoby. Jeżeli koszty pogrzebu pokryła najbliższa rodzina, ZUS wypłaca zasiłek w z wysokości 4000 zł, niezależnie od realnych kosztów, jakie pokryła ta osoba na organizację pogrzebu. Gdy pochówkiem zajęła się osoba obca – ZUS zwróci wyłącznie poniesione koszty, jednak do kwoty nie wyższej niż 4000 zł. Jeżeli ośrodek pomocy społecznej wyda niekorzystną dla ciebie decyzję, możesz się od niej odwołać do samorządowego kolegium odwoławczego. Masz na to 14 dni. Czytaj też:Ile i na jakich zasadach można dorobić do renty?Wysokość renty socjalnej
. 86 80 77 117 675 782 84 598

donos do opieki społecznej